Τον δίκαιο άνθρωπο, τον πράο, όλοι προσπαθούν να τον σπρώξουν στην χειρότερη θέση, να τον αδικήσουν, να τον βάλουν στον πάτο, αλλά όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω τόσο ο Θεός τον ανεβάζει, να, σαν το φελλό! Όσο τον σπρώχνεις στον πάτο τόσο το νερό τον ανεβάζει προς τα πάνω.
Να ένα αληθινό περιστατικό, μου το είπε ο ίδιος ο άνθρωπος:
- "Πέθανε ο πατέρας και πήγαν τα αδέλφια να χωρίσουν τα χωράφια. Όταν είδα τα μεγάλα μου αδέλφια να φωνάζουν, έτοιμοι να αρπαχτούν, εγώ, μικρότερος, τι να πω; Ότι μου δώσουν, είπα. Μου έδωσαν κάτι χωράφια όλο άμμο. Δεν καλλιεργούσες τίποτα. Δεν μπορούσα να ζήσω με αυτά. Αναγκάσθηκα να φύγω στη Γερμανία, για να δουλέψω, να ζήσω την οικογένειά μου. Όταν γύρισα μετά από πολλά χρόνια τι βρήκα; Από τη μια και από την άλλη μεριά του χωραφιού είχαν χτίσει δύο μεγάλα ξενοδοχεία. Και τα δύο ζητούσαν να αγοράσουν το χωράφι. Έτσι η τιμή ανέβηκε στα ύψη.
Πήρα εκατοντάδες εκατομμύρια! Είπα γέροντα να δώσω τα μισά ελεημοσύνη και ήρθα να μου πείτε που να τα δώσω".
- "Δώσε πρώτα στα αδέλφια σου, για να μην τα κακοκαρδίσεις και τα υπόλοιπα κάνε τα ότι θέλεις για να μην έχουν μνησικακία μεταξύ τους".
